Het is een fascinerende tijd. Leiderschap is 'hot'. . En tegelijkertijd lijkt het zo lastig. We krijgen erg veel aanvragen om leiderschap een niveau hoger te brengen. Opdrachtgevers verzuchten soms dat het onderwerp 'hot' is, maar de praktijk zo moeizaam. Oude patronen blijven hangen, leidinggevenden blijven te hard werken, doen teveel zelf, vinden loslaten complex. Aan de andere kant zie ik ook een ander interessant aspect; medewerkers blijven soms 'omhoog' kijken voor antwoorden, terwijl ik er van overtuigd ben dat ze het prima zelf kunnen. Nieuw Leiderschap is visie hebben en tegelijkertijd loslaten. Een lastige combinatie, blijkt in de praktijk. Want mensen met zo'n sterke visie, zijn gaaf om te volgen. Terwijl dit nu juist niet de bedoeling is in de uitvoering (volg je me nog?). En loslaten is eng, als je zelf bent opgevoed met leidinggevenden die alles wisten en deden en je zelf bent geselecteerd op je kennis en je gekmakende oog voor detail.
En toch...
En toch vind ik ze makkelijk. Leidinggevenden die dit kunnen. Die balanceren op dit slappe koord van visie hebben en ruimte geven. Ik mag ze zien, volgen. En ik verbaas me over hun kwaliteiten om aanwezig en tegelijkertijd afwezig te zijn. Te inspireren zonder te doen. Applaus aan de ander te geven. Kwetsbaar te zijn.
Ondernemers, een schooldirecteur, een afdelingshoofd, een generaal, een muzikant (hoop ik...).
Ik zoek nog een nieuwe leider in de categorie vrouw in de 20, een nieuwe leider in de 40, en iemand die een heel groot bedrijf/organisatie leidt.
Suggesties???
So much thanx!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten